بررسی ایمنی حفاظتی لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی لژیونلا پنوموفیلا در مواجهه با دوز کشنده این باکتری در موش

چکیده زمینه و هدف: لژیونلا پنوموفیلا عامل بیماری لژیونر بوده که می‌تواند کشنده باشد و تا به حال واکسنی برای آن تهیه نشده است. همچنین آنتی ژنهای این باکتری محرک سیستم ایمنی هستند. هدف از این مطالعه مقایسه ایمنی‌زایی لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی لژیونلا پنوموفیلا در مواجهه با دوز کشنده این باکتری در مدل موشی است. روش بررسی: پس از کشت انبوه باکتری، لیپوپلی ساکارید و فرکشن پروتئینی این باکتری با روش فنل داغ و تیمار آنزیمی به دست آمد. الکتروفورز بر روی ژل پلی اکریلامید برای لیپو پلی ساکارید و فرکشن پروتئینی انجام شد. برای تهیه واکسن از لیپو پلی ساکارید و فرکشن پروتئینی، ١٠ میکروگرم از هر آنتی ژن در ٥/٠ میلی‌لیتر محلول سالین حل و برای تزریق آماده شد. ۶ گروه موش ماده نوع BALB/c (هر گروه دارای 15 موش) انتخاب شدند. ٤ گروه از موش‌ها به صورت تزریق داخل صفاقی و سه دوز با فواصل دو هفته‌ای مورد واکسیناسیون قرار گرفتند. به دو گروه دیگر به عنوان شاهد فقط نرمال سالین تزریق شد. دو هفته پس از آخرین واکسیناسیون، به دو گروه از موش‌های واکسینه شده و یک گروه شاهد، دوز کشنده باکتری ((LD100 تزریق شد. همچنین شش هفته پس از آخرین واکسیناسیون، دو گروه دیگر واکسینه شده و گروه شاهد مورد مواجهه قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج مواجهه با دوز کشنده باکتری اول نشان داد که تأثیر ایمنی‌زایی فرکشن پروتئینی و لیپوپلی ساکارید به ترتیب 66/86% و ٣٣/٧٣% و شش هفته پس از آخرین ایمونیزاسیون 66/86% برای فرکشن پروتئینی و ٦٠% برای لیپو پلی ساکارید می‌باشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که فرکشن پروتئینی و لیپوپلی ساکارید لژیونلا پنوموفیلا دارای ایمنی حفاظتی مناسبی بوده و گزینه‌هایی برای مطالعات تولید واکسن می‌باشند. کلید واژه‌ها: لژیونلا پنوموفیلا، ایمنی‌زایی، لیپوپلی ساکارید، فرکشن پروتئینی وصول مقاله: 4/11/89 اصلاحیه نهایی: 4/3/90 پذیرش مقاله: 17/3/90